Ölür
Ölür
Varlýðý, yokluðu dert etme gönül
Kýrk köyün aðasý olan da ölür
Aklýný yorup da pert etme gönül
Doðuþtan serveti bulan da ölür
Yaþarken gönlünde doðruluk taþý
Namerdin önüne eðdirme baþý
Sofrana taþýma sen haram aþý
Devletin malýný çalan da ölür
Mezarýn içine inmiyor para
Kendine dedirtme kafeni kara
Her daim hakkýný doðruda ara
Dünyaya gülerken gelen de ölür
Nefsine uyanlar nedense çoktur
Mevkide, makamda keramet yoktur
Ebedi hayatýn sahibi Hak’týr
Namýný cihana salan da ölür
Hurafe ateþtir, ruhun daðlama
Þer güzel görünür, gönül baðlama
Çok malýn yok diye sakýn aðlama
Þu fani dünyada gülen de ölür
Hoþoðlu, adil ol, doðrudan kaçma
Ah yüklü defterde sayfalar açma
Bulanýk deryadan bir yudum içme
Garibin hakkýný çalan da ölür.
Mustafa Hoþoðlu
26.09.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.