Derman Kalmadı

Derman Kalmadý

Bir ömür yürüdüm vuslat peþinde
Mecalim tükendi, derman kalmadý
Kalbimden vuruldum iþin baþýnda
Hesabým görecek ferman kalmadý.

Kar ile kapandý umut daðlarým
Çöllere dönüþtü sevda baðlarým
Günbegün eridi yürek yaðlarým
Gönül ambarýmda harman kalmadý.

Onca acý, hasret neye yaradý?
Aradým bulmadým bir gün muradý
Kavuþmak isterken yollar ýradý
Peþinden gidecek kervan kalmadý.

Hasretin yelleri yaktý baðrýmý
Ýhanet külleri sardý böðrümü
Allah’tan baþkasý bilmez aðrýmý
Acýmý dindiren morfin kalmadý.

Vicdanlar kararmýþ, insanlýk hasta
Düzenbaz gülüyor, namuslu yasta
Sevenler sevilmez, ne yapsýn usta?
Ýnsanlýk güneþi irfan kalmadý.

Gülüþler yapmacýk, bakýþlar haksýz
Suçlama sipariþ, dargýnlýk köksüz
Sevgiler gariban, sevdalar öksüz
Aþk ile nurlanan Furkan kalmadý.

Mustafa HOÞOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: