GECE MAHKEMESİ

Bir gece kalemi aldým, oturdum
Ne yazayým diye gönlüme sordum?
Sitem etti gönlüm sessizce bana
Dedi, yeter artýk beni çok yordun...

Biliyorum ey dost, yoruldun lâkin
Hemen celâllenme, ol dedim sakin
Gel sen davacý ol, kalemim hâkim
Ýþte karþýndayým, mahkeme kurdum.

Git dedi, söyletme Allah âþk’ýna
Sözüm yoktur senin gibi þaþkýna
Mahkemede suçlu derler düþküne
Aklýn olsa mýþýl mýþýl uyurdun.

Dedim, çok uyudum görmedim fayda
Rahatýmýz yoktur aðada beyde
Allah’ýn sevdiði kullarý sa’y da
Ben ömrümü boþa saçtým, savurdum.

Of, yine baþladýn dedi, artýk sus!
Koskoca bir gece geçti uykusuz
Kaç defa söyledim, etme huzursuz
Baþým olsa taþtan taþa vururdum.

Gönül, gece gece güldürdün beni
Dilerim, Allah da güldürsün seni
Çýkýp gider ruhun, koyup bedeni
Þimdi rüyalarda gezer, dururdun.

En derin yaradýr, gönül yarasý
Her kederden aðýr gelir darasý
Dedi, yeter! ummân deðil burasý
Yer kalmadý derdi, gamý doldurdun.

Vurdu pencereme gün ýþýklarý
Onu görür yalnýz hak âþýklarý
Bize kalan nefsin bulaþýklarý
Hicranî’m yatakta bak senin ordun.?

6/9/2023





Nuriye Akyol/6/9/2023

Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: