içime çöreklenen bu çað kapanmayacak bana ne fatih þifa ne konstantina þu umudu sil yüzünden yoksa inanabilirim zararýna satýþlara inanabilirim ilmin hakiki mürþit, adaletin mülkün temeli olduðuna
gün bahçenden hevesli nasýlsýn’lar toplama musa’yý yarý yolda býrakanlardan beterim ardýmda âsâya henüz yol vermiþ bir deniz önümde altýn ziynetleri toplayan samiri bana onlarýn tanrýsýna benzeyen bir tanrý yap duymayan, görmeyen, sevmeyen böylece belki hýncýmý alýrým kendimden
bir yastýðýn bile iki baþý bir deðil sen fiiller çekiyorsun ipe dizdiðin boncuklarla ben mek’ler mak’lar üflüyorum hayata gelmekler, gitmekler, anlamaklar, biraz daha anlamaklar çokça yanýlmaklar..
insan insana mastar
nûn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
zünnûn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.