Demirci...

Bakmayýn siz!
Teker teker ölürüz biz…
Hilesiz, maskesiz, ihanetsiz ve siz’siz bir masal dinleyelim,
Ýster misiniz?

Bir gün sen de,
Yýlgýn tiradýn ritüel arzusuyla
Ýcat edilen kavramlara yaslanýp
Bir çocuk edasýyla, ihya olup gideceksin.

Býrak! Kâbus, hallerinin tatlý bir uvertürü olsun. Ürpersin…

Yürüdükçe
Ýçleri aþýnan, aþýnýp da aþýlamayan insanlar göreceksin
Amaçsýz takipçiler
Sabit gölgeler
Bilmediðin sokaklar
Türkuvaz sesler

Sükûta aldanmýþ, bir köy akþamý gibi
Uzaklarý sevinç sayýp,
Kopup gelen ýþýðý coþkuyla seyrelteceksin.
Seyrelteceksin,
Gözlerini kýsýp,
Ýncelecek için...
Kýrýk yýllarýn, tozlu yorgunluðunu hissedecek,
Ýstilacý bir sonda, döne döne
Yüzün de derin siperler kazacak,
Aynaya baktýkça, yüzümü göreceksin…

Aðýr bir imanla, güneþi örse yatýrýp döven demirci
Geceyi nereden bilecek…

O, vurdukça gök metale,
Þaman davulu patlar,
Benim ruhum yenilenemez,
Kýzanlar, efeliðe durmuþ
Daðlar, tepeler inler þimdi…

Yolum uzun…
Öyle uzak ki içim, bu yüzden hep fizan da uyanýr gözlerim…
Bakarsýn; bir gün, yolun yoluma düþer.
O, zaman!
Anlarsýn beni…

Kuytu bir göz kenarýndan düþünce
Bir gün sen de,
Anlarsýn geceyi…

Hep acýyý sol yanýmýzdan saydýk.
Belki de, yerini yadýrgadý kalbimiz.
Hadi! Saða çekip, oturalým.
Muradýna erdiyseniz…

Sosyal Medyada Paylaşın: