KİMLER UTANSIN
Kara bir sis kapladý þu dünyayý
Güneþi kapatan tüller utansýn.
Zulümler yapýldý susturma payý
Hakk’ý söylemeyen diller utansýn...
Ýblis talan etmiþ, can evimizi,
Hýrs, tamah bürümüþ benliðimizi,
Öyle büyümüþ ki günah denizi;
Girdaplarda dönen sallar utansýn...
Evlat âsi, anne baba kaygýsýz
Büyük küçük birbirine saygýsýz
Müslümaným diyen fasýk sayýsýz
Ýslâmý bilmeyen kullar utansýn...
Nefs’e köle olan benzer hayvana
Bu ayýp, bu utanç yeter insana
Çalýþmayan arý dönmez kovana
Þifasý olmayan ballar utansýn.....
Orman beklenir mi fidan dikmeden?
Konuþmak yetmiyor, tatbik etmeden
Yüreðinden kiri pasý sökmeden
Mevlâ’ya açýlan eller utansýn....
Zâlimin önünde eðikse baþlar
Fayda etmez, seherde akan yaþlar
Aþýlamýyorsa bu dik yokuþlar
Menzile varmayan yollar utansýn..
Herþeye Kâdir’dir, hem de Muktedir
Ona kavuþmaya þehâdet denir
Yürek bu özlemle yansa gerektir
Ateþi olmayan küller utansýn....
Ey kendini tavuk zanneden aptal!
Aç kanatlarýný, al sana kartal!
Ýslâm semâsýnda mahzûn’sa hilâl
Söyle biz deðilde kimler utansýn.?
Nuriye Akyol
Görsel alýntýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.