onun uçu(n); bakdým onnar Gýrýnbaþýna mý ben Goca Duzla’dan Garadepeye Gorunun eteðinden, Mezerdüzüne öte gece geç yarýda gýlavýz “filik” geçi eþinmeye goyunnardaký yedekler löndürdemeye takalar akýþmaya baþladý mýydý yazýn ýscaklar çökmeden baþlarlar kürneþmeye hemen sürüyü Tülüyurdun’nun öte yüzdehi Goca Balamýdýn altýnda yatýrdým denizden ýpýl ýpýl bi hoyraz esip batý(r).. kendimi de bi “dulda”ya atdým “ay-aydýný ooohhh” gel keyfim gel ýp-ýratýn.. köpeklerin biri bi yanna, öteki öte yanna, Allah vere de böcü file enmese . eþeðin he(y)besini endirdim, kepene(ði)mi bi çalýnýn, azzýðýmý bi çöðürün üsdüne atdým, harbiyi çýkardým; noluuur-nolmaz ya da nolmaaaz-nolmaz, hani olmadýk, olmaz her e(h)timale ðarþý içine bi dene donuz sýkýsý depdim, þö(y)le pinar çalýsýna, tekkýrayý diredim hö(y)le de bi galkamaða verdim sýrtýmý gövyüzü parýl-parýl, výz gelir ýscaðý, ayazý uzansan ýldýzlara etiþeðmiþin gadak ta öyle valla gövyüzü pamparlak .. avýrdýmý godum sol avcýma tengildim sol yanýmýn üsdüne “hinci yavýklýyýn damýnýn garþýsýna varacan damýn baþýnda bulaþýk mý yuyoru, kýnalý elleriyne(n) yonsa gene halý mý dokuyoru olur mu olur, gece-ðece, halý bazara etiþeceð(i)se yohut da çay mý demlemiþ.. kekik mi biþirmiþ?!.., “el etcen” göz etcen gülecek, gülecen hinci sana da bi gupa getirecek kendi elceðiziynen garýþdýrmýþ, beþ gaþþýk þeker atmýþ eyicenem dadýkdýrmýþ þekere, üflemiþ þerbeti dibine çökmüþ kendi eliynen içirecek emme; höyle! ince ince deri peyniri çomaç da dürmüþ derken hu lodosunan barabar.. sen onu düþlersin o seni anar dünnada taha eyi ne var . valla canýn geçiviri düþlerkene “ooohhhhhhh..” þükür emrine düþü file yetiyo valla gara cücene gara zevdalýya .. ay-aydýný, emme nassý!, bi uyku basdýrýyo kuu! o ðadak olu(r) kepeneði beceðine depdim de yasdadým baþýmý gavþýrmadým beceðini de sivrisinek filen gelmesin deye o namerd olasýca da gecenin ýsca(ðý)nda.. kendi soluðum bunalttý sol dirseðimin üstüne büküldüm.. baþým hâlâ sol avcýmda, geçiniymiþiyin ne ðadak geþdiyse tingedek düþdüm dýkkat kesildim etirafa .. duralakdan çomak köpek dikdi gulaklarýný huysuzlanmaya, hýrlaþmaya baþladý aþþa do(ð)ru bi keþ adým atdý akýllý çomak, aklýnca beni gollayoru ay aydýnýna da i(n)san biþiy seçemeyo ku, tedirgin köpek dikdi guyruðunu bi gýpraþma; bi garaltý, maraltý ý ýhh.. baya caným sýkýldý Allah var; bildiðin çalý garaltýsý her yannar bi gýmýltý-mýmýltý, bi ðaraltý, bi výzýltý, bi hýþýltý ý ýhh, ne bi ses, ne (de) bi nefes varýsa da yoðusa da goyunnarýn geviþ getiriþi o gadak; beni aldý bi marak Allah var böcü-möcü ossa pýrýkýr sökülü(r) davar perem perem daðýlý(r) zavallýlar böcü-möcü ossa goyun yatýviri mi can datlýdýr ne de ossa dýkkat kesili(r) mallar . neyise çok geþmedi, duralakdan gene gara bosdi de aya(ða) gakdý, dýkkatýný ayný nokdaya verdi gözünü eðsmedi direþdi “ürmeyi bilmezse it sürüye dadaný(r) kirt” deye hemen kendimi sipere aldým usulcukdan kel-gýraya doðru gaykýldým, çakdýrmadan, yere gulak verdim ý ýhh!.. biþiy annayamadým Allah var; bi cýðýþdý-mýðýþdý yok emme içime bi gurt düþdü gene de canavar ya da hýrsýz-mýrsýz file ðelmese gerþi canavar ðelse goyun sezinner sezinnese huzursuzlanýr yerinde duramaz üst-aya(ða) ga(l)kar köpekler böyle bi ðecenin leylisinde hayýrlýsý i(n)þallah dedim gene de n’oluur.. n’olmaz.. . Allah var ya yüre(ði)m de bi küpültü sað elim gýrayý öpdü eyisi mi tüfe(ði) cekete saplayýp sürünelek balamýda dýrmanýp golaçan etmesem olmaz canavar-manavar ossa Allah mafaza köpekler yerinde durmaz ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.