GARİP

Her gerçek âþýðýn yanarmýþ kalbi.
Mecnun da bu yüzden çöllere düþtü.
Kalbim her geçen gün bir hasta gibi,
Tekleyip þifâsýz ellere düþtü!

Gel de bu ömrümü býrakma noksan.
Serveti neyleyim, yanýmda yoksan?
Lütfedip yüzüme bir kere baksan.
Mahrem gözyaþlarým sellere düþtü!

Demek hak etmedim saâdeti ben.
Çürüdü gençliðim bir gün görmeden.
Beni sarsa n’ olur, bir karýþ kefen?
Perîþân ahvâlim dillere düþtü!

Aþka kapýlmaktý, suçum günâhým.
Sevmesen de sana olmadý âhým.
Gökyüzü masmavi, ben simsiyahým.
Yasým, sazýmdaki tellere düþtü!

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU



Sosyal Medyada Paylaşın: