BEN TÜKENDİM

Her faydasýz muhabbeti,
Kessen bile, ben tükendim.
Kim takar ki müebbeti?
Assan bile, ben tükendim.

Ocaðýma her gün gelip,
Dostlarýmý yoldaþ bilip,
Düþmanýmý kalpten silip,
Küssen bile, ben tükendim.

Ýfþâ ettin gizlerini.
Boþa silme izlerini.
Yaþlar döküp gözlerini,
Kýssan bile, ben tükendim.

Hüzünlere kurþun sýkýp,
Hayallere yýldýz takýp,
Âh etmekten artýk býkýp,
Sussan bile, ben tükendim.

Senden yana yok murâdým.
Kalmadý ki eski tadým.
Yollarýma adým adým,
Bassan bile, ben tükendim.

Yakýn olma n’ olur bana!
TÖVBELÝ’yim þimdi sana.
Kavrulduðum her mekâna,
Essen bile, ben tükendim!..

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: