MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KAVUŞMAMIZ MAHŞERE KALDI/ORPHEUS (KARA-20)
Yazan Adam

KAVUŞMAMIZ MAHŞERE KALDI/ORPHEUS (KARA-20)



Orpheus(Orfe-Orfeus) / Eurydike(Evridiki) / Kalliope(Kaliyop)
Aristaeus(Aristius) / Sytx (Sitiks) Irmaðý / Charon(Haron)
Cerberus(Kerberos) /

Tahta masamýzda oturmuþtuk, içiyorduk rakýmýzý,
Radyoda bir kadýn, söylüyordu sevdiðimiz þarkýyý,
"O Bizim kavuþmalarýmýz a yârim, mahþere kaldý"
Derin bir ah çekti Kara, bana baktý,
Bilirim bu türkünün ,onun için çok anlamý vardý.
Karanlýkta, bana çaktýrmadan sildi gözünün yaþýný,
Dedi; "Bu günde anlatayým sana mahþere kalmýþ bir aþký."


Orpheus, gelmiþ geçmiþ en büyük müzisyeniymiþ dünyanýn,
Kimine göre Apollon’un oðluymuþ kimine göre de bir kralýn.

Annesi Kalliope epik þiirlerin ,destanlarýn ilham perisiymiþ,
Onun fýsýldamalarýyla þairler ne destanlar, þiirler üretirmiþ.

Apollon ona bir lir hediye etmiþ ,annesi de çalmayý öðretmiþ.
O ,lir çalarken tüm insanlar ,hayvanlar etrafýnda belirirmiþ.

Rüzgarlar esmez, nehirler çaðlamazmýþ ses çýkartmamak için,
Çiçek açarmýþ aðaçlar ,sarhoþ olurmuþ herkes etkisinden lirin.

En vahþi hayvanlar bile uysallaþýrmýþ, aðlarmýþ daðlar, kayalar,
Yola gelirmiþ ,duygusallaþýrmýþ, en kalpsiz, en acýmasýz insanlar.

Böyle bir yeteneði varmýþ iþte Orpheus’un, aþýkmýþ tüm kadýnlar,
Hatta sadece onlar deðil periler ve kim bilir belki de tanrýçalar.

Ünü hýzla yayýlmýþ, taþýnmýþ Yunan topraklarýnýn bile ötesine,
“Iþýðýyla þifa veren” anlamýna geliyormuþ adý, yaþadýðý dönemde.

Bir gün karþýlaþmýþ güzel Eurydike’yle, iki genç o an aþýk olmuþ,
Tez olmuþ düðünleri, lirin güzel ezgisiyle tüm davetliler coþmuþ.

Çok sürmemiþ mutluluklarý, keder kapýlarýný çalmak üzereymiþ,
Arýcýlýk ve el sanatlarý tanrýsý Aristeaus’ta bu güzel kýza aþýkmýþ

Ýki aþýk þarkýlar söyleyerek, neþe içinde gezerken ormanda,
Aristeaus çoktan yapmýþtý planý, aniden çýkmýþ çiftin karþýsýna.

Kaçmaya baþlamýþlar ormanýn derinliklerine, baþ edememiþler,
Uzun sürmüþ bu kovalamaca, saatlerce kaçmýþlar, pes etmemiþler.

Eurydike ,Orpheus’un ellerinden kaymýþ birden bire, düþmüþ yere,
Kaldýrmaya çalýþmýþ Orpheus ,kocaman bir yýlanla gelmiþ göz göze.

Ölmüþ Eurydike kýsa süre içerisinde, Orpheus’un kucaðýnda,
Günlerce yas tutmuþ Orpheus ,çok sevdiði kadýnýn mezarýnda.

Neþesi kalmamýþtý genç adamýn,artýk özlem þarkýlarý çalýyordu.
Kuþlar,aðaçlar,çiçekler,taþlar,daðlar bu hüznü dinliyordu.

Çok güçlüydü hasretinin melodileri, buna tüm doða þahitti,
Herkes Orpheus’un sevdiði kýzý ne kadar özlediðini dinledi.

Bazýlarýna göre, ona acýyan bir orman perisi yolunu tarif etmiþti,
Kimilerine göre de Apollon, ölüler diyarýnýn yolunu göstermiþti.

Lirini aldý Orpheus, yola koyuldu aþkýna kavuþmak amacýyla,
Sytx nehrinde ölülerin kayýkçý , Charon durdu karþýsýnda,

Hüzünle çaldý lirini Orpheus ,binmesine izin verdi Charon kayýða,
Karþý kýyýya ulaþtýrdý bu adamý, aþacaðý bir sürü engel vardý daha.

Her zorluðu aþtý, engellerin hepsini geçti , çalýp söylediði aðýtlarla,
Bir bir geçti ,açtýlar kapýlarý, kimse karþý koymadý bu aþýða.

Ölüler diyarýnýn kapýsýna geldi nihayetinde, Cerberus’la karþýlaþtý,
Kuyruðu yýlan, ýsýrýklarý zehirli bir köpekti bu yaratýk, hem de üç baþlýydý.

Acýsýný paylaþmýþtý bu canavarla, hüzünlü ezgiler etkilemiþti onu da,
Sakinleþmiþti Cerberus, bu engeli de aþmýþ, geçmiþti kapýdan kolayca.

Hades hiddetle kükredi, Orpheus’a neden buraya geldiðini sordu ,
Lirini çalarak kederini anlatan aðýtýný söyledi , herkes o an sustu.

Kral Hades ve Kraliçe Persephone bile aðladý bu hüzünlü aðýta,
Hiç bir canlý hatta tanrýlar bile kayýtsýz kalamazdý bu büyük aþka.

Anlatýyordu bu aðýt aþkýný, hasreti , istiyordu kendisine verilmesini,
Acýdý Hades bu çarersiz adama, Eurydike’nin gitmesine izin verdi.

Ama bir þart sundu Hades; Orpheus önden yürüyecekti,
Sevdiði kadýn yeryüzüne kadar onun ardýndan gelecekti,

Orpheus,ne olursa olsun dönüp bakmayacaktý ardýna,
Baktýðý anda tekrar dönecekti sevdiði, ölüler diyarýna.

Dönüþ için yola çýktý karý koca, ayak seslerini duyuyordu karýsýnýn,
Az kalmýþtý yeryüzüne , kavuþacaklardý, takip ediyordu sevdiði kadýn.

Orpheus, çýkmýþtý aydýnlýða, sarýlmak için sevinçle döndü arkasýna,
Oysaki Eurydike daha karanlýktaydý ,güneþ deðmemiþti vücuduna.

Orpheus ,ona gülümseyen, karýsýnýn tatlý yüzünü son defa gördü ,
Hades’in emrine karþý gelmiþti, aþký gözlerinin önünde tekrar öldü.

Peþinden gitmek istedi, tekrar kurtarabilmek için karýsýný,
Ama bir daha geçemedi kapýdan, onun için artýk kapanmýþtý.

Yaþamak onun için dayanýlmaz bir eziyetti ,mutlu deðildi,
Þarkýlarý neþeli deðil hüzünlüydü artýk, günlerini öyle geçirirdi.

Sevmedi hiç bir kadýný bir daha, küçümserdi tüm kadýnlarý,
Bir grup öfkeli kadýn ona saldýrdý, öldürdüler bu adamý.

Parçalara ayýrdýlar vücudunu, liriyle birlikte denize attýlar,
Periler buldu Orpheus’u, ona yakýþan bir tören yaptýlar.

Böylece sonsuza kadar kavuþtu iki aþýðýn ruhu ölüler diyarýnda,
Liri yýldýzlar arasýna yerleþtirildi, Lyra takýmyýldýzý denildi adýna.









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.