Tüm ömrün içine iþler, bir gidiþin acýsý. Her nefeste batar ya ciðerine, Her hatýrlayýþta sýzlatýr ya kalbini o acý, Her baharda, daha beter hissedersin kendini. Acýrsýn kendine, çaresizlik sararken seni.
Tüm ömrün içine iþler, bir gidiþin acýsý. Bir þarkýyla kalkar kalbinin kabuk baðlamýþ yarasý, Deþtikçe kendini, kanarsýn ince ince, Bir ses, bir koku darmaduman eder ya adamý. Tadý tuzu kalmaz hayatýn sanki, Hazanda sanýrsýn kendini, Kýþ geldi sanýrsýn ömrüne. Ah o gidiþin acýsý ,ne biçim iþler insanýn içine.
Güldüðün bir an için kýzarsýn kendine. Mutlu olmayý, fazla görürsün, Utanýrsýn. Hayatýn sonundaymýþ gibi hissedersin. Oysa aþk, hayatýn her þeyidir; Baþý, sonu ve hatta tam ortasý. Bunu bilsen bile ,nasýl da iþler o gidiþin acýsý.
"Üzülme " diyemem, Hatta "unut" hiç demem. O gidiþin acýsý, nasýl acýtýr seni;bilirim. Ama acý, olgunlaþtýrýr hayatý, Yoðurur düþüncelerini, Seni sen yapar. Diyeceksin ki, "Bunlarý isteyen kim?" O gidiþin acýsý, nasýl da yakar seni;bilirim, Haklýsýn belki.
Ama bilirim, nasýl yandýysan, Öyle söneceksin. Ýþte o gün bir daha seveceksin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.