piþmanlýk demek böyle, kalbimde büyük vurgun
ben cismim ötesine, kalbim ruhuma kýrgýn
nârýn uyarmasýyla nur kapýsý açýldý
suçlarým teker teker gün yüzüne saçýldý
var mý böyle piþmanlýk gözleri aralayan
var mý böyle tövbekâr hatalar sýralayan
aynalarým utandý gördükçe bedenimi
aklým baþýma geldi gördükçe gidenimi
günâhkâr bedenimiz insanlýk müsveddesi
damarýmda akan kan kaderimin caddesi
Allah’a döner ruhum bu azaptan korktukça
nâr nura dönüþüyor ol hitaptan korktukça
Ýbrahim’in misali ateþ içinde dondum
yana yakýla her gün özürlerimi sundum
haram ile helâli birbirinden ayýrdým
doksan dokuz esmayý kem sözlerden kayýrdým
her zaman af diledim, gece solmaya gittim
ellerimde tespihle say ki olmaya gittim
yolumdan dönmem artýk tevhid için çok koþtum
kurtuluþ nasip olsun, dua ederken coþtum
þefaat ister artýk benim durulmuþ hâlim
gözyaþlarým kurudu, iþte budur ahvâlim
Müjgân Akyüz Dündar