“- “geldi de ðaldý” deyvidiler “gedemedi” demediler getmediðini, gedemediðini gedemeyeceðini bilmediler bilemediler Ismayýlýn getmek istemediðini benden baþka.. hiþ kimseler adýmýn Anþadudu olduðunu bildiðim gibi biliyodum her þeycikleri ben bitecik ben neden! . neden olcak yoðudu gedeceði bi yeri getmeye ðönlü içini mi dökdü dökmedi vallahi-billahi emme bizim köydeðinner ðibi yoðudu köyü bekleyeni.. o(ð)lu ðýzý garýsý-marýsý evi.. düzeni-gazaný marað edeni kimsesi; hiþ kimsesi hiþ kimsesi yoðudu, iþin aslý o getmemeye ðeldi yoðut da toprak çekdi zahýr öl(e)ce(ði)ni biliyodu bekleyeni olmamýþ ki zati derdini deyviremedi asla durduk yerde “garip” deller mi adama . bana ðalý(r)sa o neye ðeldiðini biliyorudu yoðut da gader belki burasý; bu köy, bizim köy..onun köyüydü burasý onun atayurdu boba ocaðý topraðý.. hinci mezeri, bi de Avildenin çarþaðýndan bi mezer daþý bir de benim gibi boþa geçen ömrü.. Ismayýl bizim, bizim köylü.. hepiciðimiz gibi bu köyün i(n)sanýydý onu baðrýna basmadý mý gucuklamadý mý bütün köylü” .
“Allah gani gani rahmet eylesin nur içinde gönendirsin dünyaya garip geldi yitik yaþadý, garip getdi öte tarafda garip gomasýn ga(y)ri mekaný Cennet ossun topraðý bol.. gabiri nurunan dolsun” . “ýþýklar içinde uyusun” deyenner de oldu ne demeðise kime ne o hinci köyün goynunda uyuyoru.. . sýrtlarýný isdedim, yudum godum merescisi ðeli(r)se verelim deye sordum “-hiþ biþiyini ellemedim mezer gazannara ben kendimden merdim soykalarýný dürdüm bohçaya ðodum” yeðeni Alicik getirdi ðodu cebinde bi dünkü nekdup baþka da biþiy yoðudu ha iki bozukluk, yüzzükcüler ne zaman ðeli(r)se o zaman gulp godurup boynuma asacan . “gara perde indi iki gözüme doya doya bakamadým yüzüne nüzüller mi endi iki dizine getdin de, köye gelemedin Ismayýl geldin de goyup gedemedin Ismayýl” .
“-eyi gari yeter et len çocuk! bitir gari va!- ! “bitti bitti”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.