MERDİVEN
Bir aðaç verin bana, gölgesine yatayým
Kapanýrken gözlerim, kendimi unutayým...
Dökülsün yapraklarý üzerime kar gibi
Okþasýn saçlarýmý ana gibi, yâr gibi...
Bulutlarýn ardýndan güneþ gibi batayým
Karanlýk bir geceyi uykuda aðartayým...
Gövdesine sýrtýmý korkmadan yaslayarak
Topraðýný gözümün yaþýyla ýslayarak...
Bir dostun eli gibi dallarýný tutayým
Yüreðimi kanatan derdimi unutayým...
Sonbahar, gönlümdeki sonu gelmeyen mevsim
Sevdamýn tek rengi var, sararmýþ bir tek resim...
Bir dað verin dumanlý baþýna oturayým
Kalbimin yüklerini birer birer atayým...
Esintiler ruhumun karanlýðýna dalsýn
Arada bir ömrüme doðan yýldýzlar kalsýn.
Bulutlarýn içinde bir þâhika olayým
Semâdaki en parlak yýldýza dokunayým...
Seyredeyim âlemi bulutlarýn üstünden
Ruhumun aynasýnda kaybolmadan gerçek ben...
Bana bir sabah verin, huzurla uyanayým
Seccademin üstünde râhmetle yýkanayým...
Huzûr’u ilâhî de kalbim gelirken vecd’e
Ýlâhi bir davete merdiven olsun secde....
15 Temmuz/2021
Nuriye Akyol (Hicranî)
Görsel alýntýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.