ellerimin ýþýltýlarýyla uçuk pembe tenini süsledim onun kor gözleriyle yarýp geçtik gülüm karanlýðýn bütün tünellerini aydýnlattýk birlikte.
þantiye önlerinde soluðu tufan gibi esen korkusuz ve yasaksýz bir aþkýn çocuklarýydýk biz ve kavganýn argaçlarýnda çürüyen zindanlarý yýktýk.
kim bilir hangi yanýk baðýrdan doðan ve kaç buruk gönlü ýsýtan o kýzýl alev izleri þimdi uzaklarda gurbet türküleri kadar coþkulu ve saðlam bir sevdayý yaþatan eylem delisi gözleri kim bilir hangi grev yerinin parlayan o ilk yýldýzlarýdýr kim bilir kim?
nasýl öyle efkârlý bir gece deðil de nasýl öyle neþeli bir sabah olur bizim için ve güneþ çatlayan sarý/kýrmýzý çýðlýklarýyla çiçekleri deðil de umutlarý yeþertir düþtüðü yerde nasýl öyle nasýl! sen o yediverene mayýslar biriktirsin grev yerinde mürekkebini yalayarak alýnyazýlarýmýzýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
gurelsurucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.