doðacak çocuklarý düþlemdim yine o incecik cam boncuklardan oluþan kolyeler gibi umutlarým kýrýldý koparýlan saç tutamlarý kadar acýyla büküldü.
henüz ayak basýlmamýþ, yollara terk ettik onlarý kýyametin ardýndan sürüklenecekler düþü/kalka ellerinde sevdalarý ve pankartlarýyla.
ölümler öyle ucuz ki alýnan o sayýsýz biletlerde kurtuluþ deðildir bir yudum içip dikmek nallarý yaþamaktan daha saygýndýr belki bir kurtuluþ umuduyla umurunda olmaz gidenlerin þu bütün halleriyle hoþ gelmiþtir elinde cilalý tabutu ve koltuðunda ütülü kefeniyle konuktur ölüm!
gelecek nesilleri düþündüm, acýlar içinde içim ezildi nasýl böyle yeni olur ayna gibi parlar kurþun cop neyi bekler niyedir bu havada asýlý duran salýncaklý kum torbalarý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gurelsurucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.