þiirin erguvan ýþýklarý eridikçe içimizde her gece suskun bir yýldýza çaðýrýr bizi uzakta çan çiçekleri açan þarkýsý o! dünyayý tespihine baþlýk yapan gür sesiyle bir deðnek arýyor kendi kaba etlerine davullarla ýslak eller gök gürültülerini bekler gök ýþýklarýyla inen kýzýl seslerin üstünde bakýþýnýn kaçak ýþýklarýna muhtaç gecelerde elini eteðini çekip gittiler bütün tanrýlar baþucumdan þimdi attýðým bütün taþlarý da geri getirdiler kör þeytanlar ben nereden bilirdim, umutlarýmý çepeçevre kuþatan zamanýn baðrýna iþleyen nazar tutan sevdalarý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gurelsurucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.