OKUMA YAZMASI YOKTUR BU AŞKIN BU ŞİİRİN DE LAVİNİA...
Bir veryansýn atak geçiren aþkýn ambarýnda sür-git
Hezeyan yüklü rüzgâr
Körpe filizler baþ veren
Köhne heceler aþka þirk koþan
Bir koþu umut, Lavinia…
Aþkýn körelen saðanaðýnda saklýyým
Zemheriden de farklýyým
Hem sýcaðým hem ulaþýlmaz
Bazen boþ verdiðim baþa döndüðüm
Girift heceler
Asýlý kaldýðým
Zirzop söylemler marifet sandýðým
Adak adadýðým yýlgýn hayallerim
Bir aþka düþtüðüm bir de düþ’ e…
Düþe kalka ektiðim ekinler
Mazgalý kayýp atýk sözcüklerin
Atýl yüreklerde esen en deli rüzgârým
Körpe deðil kopuk deðil koyudan gözleri hayatýn
Karanlýkta fink atan gölgelerden yoktur farkým
Emre amade bir aþk bu, Lavinia
Her sökün ettiðinde hazan
Her ümit baðladýðýmda bir koþu umut
Sere serpe o minvalin güzergâhý
Bazense ufka kaçan topun peþinde
Ben hala çocuk hala üzgün
Neyin derdindedir diye sorsalar
Yok sözüm
Yok da artýk bir sözlüðüm
Özlük haklarým alýndýðýndan beri elimden
Dizginleri teslim ettiðimdir kader
Bir de heder olmuþ hayallerin basmakalýp süngüsünde
Sürüldüðüm uzak diyarlar…
Sürgün edildiðim aþkýn imhasý
Mümkündür yalnýzlýðýn evrene vedasý
Býçkýn bazen þaþkýn
Biçare ve ölçüt bildiðim her yeni günde
Sarmalýnda bilinmezin þahlandýðým
En muteber meclis iken
Aþkýn dergâhý
Ýnceden inceye bir sitem dilimde
Kâh makber kâh mahþer
Uyruðu yok hiçbir duygunun
Uyumsuz bir uydu misali
Dönendiðim kendi çeperimde
Dolandýðým kadar boðulduðum
O kör düðüm ki
Batýlýn her hecesi
Batýk gemimin miçosu
Bir zamanlar fýrtýnalar estirdiðim
Diri bir ölüm benimki, Lavinia
Hala dünde saklýyým.
Hala sende tutarsýzca yaslandýðým
Daðýmsýn ve çýnarým gel gör ki:
Tükendi takatim
Türettiðim bir þiirden daha geçtim
Kendimden geçtim geçeli
Matbu yollarý bilindik yollarý çoktan geçtim
Geçkin bir kuramsa hayatýn da yok artýk albenisi
Beni benden alan zaman zarflarý
Kendime postaladýðým ucu yanýk mektuplarý
Düzgünce yerleþtirdiðim
Lakin okuma yazmasý yoktur bu aþkýn bu þiirin
Bakma sen, okyanus gözlerime
Bandýðým kadar duygularý ne çok betimleme
Þirk koþtuðum kadar hikâyelere
Ben aslýnda asla var olmadým
Týpký senin de olmadýðýn kadar gerçeklerin minvalinde
Susadýðým kadar sustuðum yalan deðil
Bazen göçtüðüm bir minval
Bazen kesitlerde hemhal olduðum her meal
Yüküm aðýr, Lavinia
Yaktýðým yer gök ve tüm gemiler
Kaptaný olduðum yalnýzlýðýn ýrmaðýnda
Fink atar heceler
Yine de firar ederim kendimden
Azat edilmeyi beklediðim ezelden
Birden fazla ben saklý içimde
Azadesi aþkýn azýk bildiðim bir realite
Ve iþte ben böyle avunurum bir ömür
Sen Lavinia, gizin tarihçesi
Sen düþlerimi koyduðum fanusun güncesi
Irkçý söylemlerde nasýl ki aþkýn gözü kördür
Kordan i mgelere sunduðum yalnýzlýðýn dilekçesi
Bense sadece geçerken uðramýþtým
Umduðumu deðil bulduðumu yazdýðým
Umarsýzca kanat açtýðým lalden bir hece iken
Mihenk taþým
Ve iþte üstünü örttüðüm aþkýn tepsisi
Ýçinde saklý tek bir fincan
Telvesine bandýðým yalnýzlýðýn
Sonlanmayan alfabesi
Ne sen Lavinia ne de bir baþkasý
Þiirse gýybeti bu aþkýn
Gýyabýnda deþtiðim ömrün tarihçesi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.