ela gözlerine kurban olasým gelir de, nasýl olayým? onda kararsýzým sevgili. hani diyorum ki; bu caný kurban ederken, fesleðen kokulu ipek saçlarýnla mý asýlsam? yoksa, bakýþlarýnýn aleviyle mi yansam? yok yok... iyisi mi gül kokulu ellerini kement edip boðazýma, sessiz ve nefessiz, o kurban olunasý gözlerine baka baka kurban olayým. haydi, ellerini boðazýma, gözlerini gözlerime ver. göreceksin ki hiç acý duymayacaksýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eşiktekiadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.