gözlerime deðdiðinde kanatlarý, ellerim mosmordu. oysa üþüümüyordum, alevler içindeydim, diriydim ve kendimdeydim. bir eylül kelebeði avuçlarýma düþtüðünde güneþ üþüyordu alevleriyle. cemseler ateþ kusuyordu gözlerine özgürlüklerin ve c5 sonsuzluðunda iþkenceler raksediyordu gül kuruyordu gönüllerde yýkýlýyordu duvar duvar kelebeklerin konduðu vatan sevgisi. aþk eylül kelebeklerine sýðýnmýþtý kardeþlik iki ranza bir pisuvarlýktý korku imparatorluðunda eylül kelebekleri hiç konmamýþtý göz bebeklerine apoletlilerin motor seslerindendi þarkýlar secdeler bir canlýk ölümlere eþitken tekbirler kusmuklara sebepti kara yüzlü cellatlarda. eylül kelebekleri allý beyazlý ellerinde yürekleriyle dik baþlarýyla hilal kaþlarýyla ve genç yaþlarýyla uçuþtular sehpalardan maveraya.
eylül kelebekleri gözlerime deðdiðinde kanatlarý, ellerim mosmordu. ve gözlerim aðlýyordu.
..... 12 eylülde asýlan bütün yiðitlere rahmet olsun. onlar adýna haykýrýyorum: VARLIÐIM TÜRK VARLIÐINA ARMAÐAN OLSUN, NE MUTLU TÜRK’ÜM DÝYENE..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
eşiktekiadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.