örselenmiþ ðöðsümde kýzýl gonca aðýdý
giderim rüzgârýn önünden savrulan yapraklar gibi
yokluðun pençesinde tutuþurum ateþin nârýnda aslýna dönen aciz kulum
býraksýnlar kendi halime çöllere sürülmüþ dikenler gibi serap görsem aðlarým
haydi usanmayýn soðuk sular doldurun karanlýk kuyulardan içeyim tadý ölüm gibi
aþký dilinden düþürmeyen bülbüller gibi
susmaz artýk hiç avazým
çýðlýk çýðlýða
yâr benden öte çevirmiþ yüzünü
dolansam etrafýnda çepeçevre görmez hiç kilit vurmuþ kalbine
kirpiklerinin arasýndan kayan yýldýzlar gibi düþerim sevdadan zifiri geceye
sesinin çatlaðýndan havalanan ölü kuþlar gibi topraða çakýlan umutlarýmý
haydi toplayýn ey nazlý gelincikler
çürümüþ bir ceset gibi alýn günâhkar ruhumu
matemin en koyu rengine boyayýp götürüp serpin mezarýma
incinme artýk yeter gönül
aþkýn hatrýna gökteki kuþlar hatrýna
ruhu güzel kullar hatrýna kurumuþ dallar hatrýna
çorak havalarda yaðan yaðmurlar hatrýna
yeter! artýk yüzünü dökme bana gönül
gül hatrýna
ayþe uçar
05092023
22:46