İLHAM PERİMİN DUR İHTARI...

Hani öykündüðüm þüheda dünüm
Ölü doðan bir çocuðun nidalarý
Na’þýnda s/aklandýðým hüznün müdavimi
Sarpa saran sözcüklerin ihtilali
Bir küpeþte adeta seyrindeyim
Bir yek bir düþeþ attýðým
Bir zar gibi tavlanýn pullarý arasýnda s/ekmekteyim

Kâh gözyaþýmý istiflediðim
Kâh hünkârý þiirlerin baþýnda pineklediðim
Ve iþte ve iþte:
Ýlham perimin dur ihtarý
Gözü gözüme deðen zaman
Günümse günüme uymazken
Bir uyku eþiðinde
Dile gelen her i mgede
Bir baþkaldýrý benimki nasýl ki hayata ve þiire sevdalýyým

Çözülen dilimin baðý
Çömdüðüm efkârýn yitimi
Belki de sessizliðin kulak týrmalayan ritmi
Her seda her zerresinde konuþlandýðým sema
Aþkýn bataryasý kalemim
Kalemden kale’ me uzanan yolda
Seyrinde zemherinin
Buz tutan kelimelerim
Ve iþte ansýzýn yanan meþale

Yakut gözleri özlemin
Ölüyü bile dirilten iç sesimin
Kâh nidalarý kâh fýsýltýlarý dinmediði kadar
Görünmezden gelindiðim
Hayat denen bitimsiz coðrafyanýn
Bazen hünkârý
Bazen kölesi
Bazense esir düþtüðüm bir duygunun daha temelini
Atarken çark eden
Gemimin hem miçosu hem kaptanýyým

Deliþmen rüzgâr sýfatsýz
Aþk ve özlem ise kanatsýz
Ayyuka çýkan gizim ve dizlerim ve dizelerim mecalsiz
Her kýpýrtý bir saðanaða delalet
Her sessizlik aslýnda bir çýðlýk
Göðe attýðým her çentik
Sýnandýðým kadar korunduðum o havasýz
Dehliz
Ve iþte içtimada
Ve iþte nöbette
Ve iþte
Su uyurken düþman sýzmýþken içime…

Her þiir bir baþkaldýrý
Þivesi olmayan bir i mgeden çýkarýrken öfkemi
Süt liman ruhum
Kayýt açtýðým her þiir her duygum
Ýtibarýn zedelendiði deðil
Kaderin iltimas geçtiði
Bir tekerleme adeta
Kýrýk tekerinde cihanýn

Dalyalarca sözcüðü çapaladýðým
Varsýn olsun ölü topraðý üzerimde
Kanatsýz ruhumun taþlandýðý
Ýki kaþýn iki gözün arasý bir saðanak
Göz çukurlarýmda yüzen leyli kayýklar
Yaþýmla yasýmla serpilip büyüdüðü kadar

Ýçimin çengisi
Dýþýmýn çalgýsý
Suskun bir minvalde
Çöken damýn yankýsý
Ve özlemin beni çaðýran sesi
Týrmalarken kulaklarýmý
Ölgün mevsimin na’þý
Ve iþte bir þiir daha ördüðüm
Örgün eðitimin bir sonrasý
Daimi öðrencisiyim hayatýn
Bazen kara tahta
Bazen kara yazgým
Bazen kararan gözlerim…

Sevginin zifiri kucakladýðý her gün batýmý
Yerle yeksan edildiðim bir minvalde saklý
Sözcüklerin kan kustuðu
Ýçtiðimse kýzýlcýk þerbeti
Ne isyankâr
Ne sýradan
Sýrlarla örülü benliðim
Baþtan çýkaran her þiir tek temennim

Doðurgan hüzün ve mehtap
Þüheda iklimin ve acýnýn sona erdiði
Bir mertebe dilediðim nasýl ki Tanrýdan
Tanýsýz ve týnýsýz sesin uyruðu
Varsýn kýrýlsýn hayat denen saatin zembereði
Elbet gelecektir de sonu bu bitimsiz hikâyenin
Ve sil baþtan
Sýðamazken kabrime
Sýð yüreklerden de aldýðým kadar nasibimi
Vira kalem
Acýrken de eklem yerleri þiirlerimin
Temize geçtiðim ömrü
Beyan ederken kalemimle…


Sosyal Medyada Paylaşın: