Hakimler hakimine ve en yüce makama;
Bu bir sessiz namedir, göz yaþý resmi pulum.
Ciðerim lime lime, benliðim düçar gama,
Gözlerimden kan akar, sancý tutunca solum.
Günüm güneþsiz kaldý, ay’ýmýn nuru söndü,
Zembereðim titredi, dünyam tersine döndü,
Saatlerim yýl oldu, bir saniyem bir gündü,
Beynimde kan kaynadý, aklým çekiyor zulüm.
Nutkum tutuldu sanki; fikrim firara çýktý,
Yediðim tek bir lokma, soluk borumu týktý,
Dizlerim bedenimi, balçýk içinde yýktý.
Nefsi arzularýmdan, neden kurtulmaz yolum?
Sevgi denen yalaný, sevdim meyil baðladým,
Senden uzakta kaldým, kendi kendim daðladým,
Boþa vakit geçirdim, sonra döndüm aðladým.
Haþa isyaným yoktur; ne verirsen makbulüm.
Birçok zaman tükettim, ben bir baðrý taþ ile,
Ben, beni heba ettim bu akýlsýz baþ ile,
Sonunda sana geldim, iki gözüm yaþ ile,
Boztepe’yi af eyle! Ben günahkâr bir kulum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.