Dün gece, nedense asýldý yüzüm,
Bir anda dünyamýn, ay’ý karardý.
Çok uzak yerlere, takýldý gözüm,
Bilmem ki, orada kimi arardý.
Bu gecem, bir yýla tam denk olmuþtu
Ve ben nedenini, bilemiyordum.
Baðýmda ki güller, bir bir solmuþtu,
Ýstesem de artýk, gülemiyordum.
Kalbimi titreten bir rezil soðuk,
Rüzgâr gibi, bedenimde eserken.
Aðladý içimde inleyen çocuk,
Umudundan; umudunu keserken.
Annemin hýçkýrýk sesi zihnimde,
Yankýlandý o an, bitirdi beni.
Yer sarsýldý, gök yýrtýldý beynimde,
Sanki kýyamete, getirdi beni.
Boztepe’yim gönülümde ki denizin,
Hüznü gelip sahilime vururken,
Derler niçin sararýyor benizin?
Çaresizim çirkin yüzüm kururken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.