Ben kalbimdeki okyanusta boðulan sevebilme ihtimalimi býraktým geride. Dönüp baktýðýmda yarýnlarý acýtan bir ihtimaldi bu sevmek.
Bana sevmeyi unutturan herkesten bir bir nefret ettim, kan çanaðýna dönen hayaller perdesini, aralanýrken içimden eskiye bakma cesareti, Merhamet içimde uyanýverdi Ve ben yine de Affedemedim
Bir bulut geldi þehrimin üstüne sonra Onca yer varken bana göz kýrptý Damla damla döküldü sevdalar, kalp sýcaðýnda bir andý Unuttuðum þeyi bana hatýrlattý Candý sevda, canlýydý, Ýçimde arý duru ve dipdiri!
Zeynep Zuhal Kýlýnç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Zuhal Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.