SEVDAMIZ AYNI
Ayný toprak, ayný hava, ayný su,
Herbirimiz, bir yerde kaybolmuþuz.
Bu neyin kavgasý, neyin korkusu;
Ýnsanýz, insana pusu kurmuþuz.
Ayný vatan, ayný köken, ayný din,
Fikir ayrý, zikir ayrý, velâkin,
Bizi böyle parça, parça eden kim;
Kardeþiz demeye korkar olmuþuz.
Ayný dava, ayný sevda, ayný yön,
Yaralanan ayný beden, ayný gön,
Elimi uzatýp desem geri dön;
Merhameti tam alnýndan vurmuþuz.
Zâlim ayný, zûlüm ayný, hepsi bir,
Kanýmýzda dolaþan ayný zehir,
Hasta ayný, yara ayný, ayný kür;
Ne ölmüþüz, ne bir çare bulmuþuz.
Türkü ayný, beste ayný, söz baþka,
Yürek ayný, özde yanan köz baþka,
Bahçe ayný, baðban ayný, yaz baþka;
Baharlarý dalýnda kurutmuþuz...
Dava islâm, dava ümmet, Allah bir,
Hakk, batýl savaþý hep ayný devir,
Davamýza þahitlik eder Sevr;
Bir bakarsýn, tek bir yumruk olmuþuz.
Bedir zafer yeri, Uhud’da güman,
Hendekler kazýlý her yer toz duman,
Mekke’mizi alacaðýz küffârdan;
Nebî’nin ardýnda saf saf durmuþuz.
Kurtuluþ Ýslâmdýr, yol Hak yoludur,
Hicranî’nin gönlü umut doludur,
Zafer Hakk’ýn, þeytan kâhrýndan kudur;
Zerremize kadar imân dolmuþuz....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.