KELEBEK ÖMÜRLÜ ŞİİRLERİM...

Bana sunulan bir sertifikaydý doðduðumda
Annemin kucakladýðý bedenim
Sür-git aðlarken annemse okþarken tenimi
Titri neydi sahi hayatýn?
Kimine çocuk veren Rabbim
Kimisi ise sallarken boþ beþiði

Ýmgelerdi sürtük hecelerin duayeni
Bir esinti
Bir rahmet…
Sözcüklerdi içimde açan çiçek çiçek
Mis kokulu anne sevgisi
Deþtiðim kadar heceleri
Bir batýnda doðdu mehtap ve güneþ.

Asýktý suratý semanýn
Taziyelerimi sunduðum gecenin
Pervazýnda kollarken
Önümü arkamý
Yuhalayansa bir densiz, hayallerimi
Ötekileþtirdikleri varlýðým
Oysaki ötenazi istemiþtim ben Tanrýdan
Gel gör ki sundu bana yaþam denen ýrmaðý

Hacizliydi kimi yürek
Cezbedense beni sadece sevgi ve içimde saklý nice dilek
Bir de baþ veren umudun sarmalýnda
Üstüne çizik attýðým dünde kalan tek gerçek:
Elbet sevdiðim kadar sevilmediðim
Oysaki aþk ve sevgi en haþmetli rahmet
Varsýn iþtigal olduklarý sadece gýybet o
Ýnsanlýðýn ar damarýnda saklý tutulmalýydý oysa asalet

Sözcükler kordu yürekse kör
Yalnýzlýðým adeta bir bor madeni
Sevdiðim kadar sarktýðým o pervaz
Kuþ bakýþý yaþamak ve coþmak
Sandýk dolusu naftalinli düþ varsýn bir hayalden ibaret
Olsa bile neydi ki yaþamak?
Tensiye ettiðim kimi insan ve günümde saklý
Hicvi yalnýzlýðýn kutsandýðým kadar acýmaklý
Bakýþlarla hemhal
Nazým niyazým varsýn olsun insanlarýn gözünde bir sanrý

Ýstikrarla sevdiðim
Ýtiraz etmeden saklý tutulasý içimde onca kördüðüm
Ýsyaný bastýran iç sesim
Ýçtimadayým yine kalemin
Seyrüseferinde itiraz hakkýmý dahi kullanmadan
Kabullendiðim kader ve keder
Baþým gözüm üstüne

Hercai mi duygular?
Mümkün ve de muteber.
Askýntý mý hüzün yüreðim yandýðý kadar?
Yâd edilesi dünüm ve koca ömür
Aþkla aþina kýldýðým her hikâye her þiir
Bir bilinmeze daha þerh düþtüðüm
Bilindik tek güdü sevginin neþrinde
Yazýlasý ömrün nesrinde
Azadesi ufkun
Azýða aldýðým dünüm
Ar bildiðim kadar rahmeti
Ýçime çektiðim anbean günbegün
Yeter ki rýzasý olsun Rabbin
Rengimle solup açtýðým bir gülüm madem
Yazmaya durduðum her þiir
Varsýn ölü doðsun çocuklarým

Ufkuma bandýðým umuda dair
Dünümü andýðým günümle hemhal
Yâdým ve yarenim ve yârim
Tüten dumanýyým sönmeyen yangýnýn
Tutturduðum kadar tutuklusu kâinatýn
Tutuþan yere göðe duyduðum þükür günüme ve hüznüme
Razý bir kýta misali içimde açan þiirlerin her birine
D/okunmakla iþtigal
Bahþedendi mademki Yaratan
Hali hazýrda bir çocuk baþýnda esen kavak yelleri
Ve de hayalleri
Yol olmuþken hayata
Umudumsa illa ki varmak beni çaðýran ufka…



Sosyal Medyada Paylaşın: