KARA ZURNA (8ı)

Memleketin birinde(*)
bir ülkeyi fareler
içten, gizli
sinsi ve sinsi
iþgal etmiþler.
Hemde cemaat halinde,
kemire-kemire semizlenmiþler.

Bunu geçte-olsa
farkýna varan halk
aç, bi-ilaç
bu soruna
bir çare aramýþlar
ve “Yalancý bir Kavalcý” bulmuþlar.

“Fare’dir bunlar,
benim muziðime kanarlar,
keþfettim mi bu Cemaatin baþýný ilkin,
birlikmiþim gibi görünürüm onunla,
sonra
kaval çalar bu cemaatle dans ederim.
Bilirsiniz fareler de
koyun gibi bir sürüdür,
çoban nereye giderse,
onlarda oraya yürür.”

Neyse lafýn kýsasý;
Yalancý Kavalcý
-kelimenin tam anlamýyla-
çala-çala
sürüyü sürmüþ ormana.
Bir nehiri yürüyerek geçmiþ,
cemaat boðulmuþ,
tabiki hikaye burada bitmemiþ
ama memleket farelerden kurtulmuþ,

Dönmüþ geri o ülkeye;
“Beni baþkan seçin!” diye,
tabiki Yalancý Kavalcý ‘ya ilkin güvenmemiþler,
“Para ise al Para!” demiþler.
Arzusu gerçekleþmeyen Yalancý Kavalcý,
kavalýný yeniden çalmaya baþlamýþ;
Toplamýþ bilinçsiz çocuklarý
fareler gibi onlarýda aldatýp-ardýna takmýþ,
sürmüþ ayný ormana,
ta ki “Baþkanlýk Arzusu” gerçeklene kadar,
orada tutsak kalmýþ çocuklar.

Masalýn sonunda ise,
çocuklar sözde kurtulmuþ
ama Yalancý Kavalcý baþkan olmuþ,
sürmüþ ülkeyi yine,
kavalýnýn dikine!

(*) Alman Orta Çað’a ait olan bu anlatý; „Fareli Köyün Kavalcýsý“ masalý olarak Jochan Wolfgang von Göthe, Grimm Kardeþler, Hans Christian Anderson, ve Robert Browýng’in eserlerinde yer almýþtýr. Benzetmelerden; Farelerin dýþýnda hiçkimsenin alýnmaya asla ve asla hakký yoktur.

Sosyal Medyada Paylaşın: