Zaman hýzlýca akýp giderken Rahmet yaðmurlarý yaðmýyor artýk üstümüze Git gide çölleþiyor içimiz Sadece çayýn ve sigaranýn eþlik ettiði gecelerimize Alýþýyoruz artýk yalnýzlýðýn kuraklýðýna Ýçimiz zindan Ýçimiz tarumar edilmiþ bir vaha Ýçimiz Kerbelâ
Akýyor zaman Zifiri gecelerde birer gölge gibi yalnýz Kimsenin umurunda olmayan siluetleriz Issýz… Tek baþýna A Þ K S A Elimizden kayýp giden bir macera.
Asla baþkasýný suçlayýp ta bizi aklama Kendi suçlarýmýzý görmezden geldikçe Ýçinde boðulduðumuz kuyular gibi Biz kaybettik/kaybettirdik aþký. A Þ K Artýk kaybolmuþ bir medeniyet, Her þeyini yýkýp yaðmaladýðýmýz, Belki Baðdat… Belki Þam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.