Kim sorarsa eðer benim enimi,
Bakýp anlayacak baþa söylerim,
Öyle kýymetli ki her bir dönümü,
Deðeri bilecek döþe söylerim.
Sözüm deðerlidir, paha biçilmez,
Bir kelimem bile sade içilmez,
Kanadýn olsa da bensiz uçulmaz,
Gecelere konan kuþa söylerim.
Niye sorup durdun söyleki niye,
Rengimi unuttum, bilmem ne diye,
Kim bilip arzumu, verse hediye,
Gider ona koþa koþa söylerim.
Beni anla artýk, benimle yarýþ,
Özümü görürsen, kendinle barýþ
Ederim ne ola, yalnýz bir karýþ,
Kendim çalar kendim, boþa söylerim.
Uylama Birisi girme araya,
Düþüm senden öte, sen gel buraya,
Gülün yarasýndan kuru kuruya,
Bir buseye çoþa, çoþa söylerim.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.