Saye...

Göðsüme serpilen acýlarýn altýný kýsmak,
onca sesli harfi sessizce, sessize almak
mümkünse gölgemde kaybolmak istiyorum...




Bil ki,
akordu bozuk gitarýn, týnýsýnda, týnýsýzlýðýnda
kendimi din li yo rum kulaklarýmý týkayarak
ebesiz, sobesiz biraz sessiz çokça kimsesiz
saklambaç oynuyorum hem de mýzýklayarak
önüm, arkam, saðým en çokta
solum sussss...



Birbirine girmiþ resimlerin kareografilerinde
telaffuzu, bahsi mevzusu olmayan derinlikte
en çok ta kendimi, kendime giydiriyorum
askeri, cephesi olmayan taaruzsuz savaþým



dedim ya..dememiþte olabilirim
her keresinde, karesinde
tutunmaya çalýþýlan
yokuþ yukarý freni boþalmýþ bir zaman hayat
ve sancýsýnda kalbimin ritmine vur(ul)dukça
kusuyorum gölgeme uzun metrajlý bir solukta



ve miladý dolmuþ bu sahtelikte,
zihnimi ateþleyip eksik olan gizemi bulamýyorum
hayal ürünü bir nezaketle izliyorum,
büyük delilik
kendimi görememekten, hayal edememekten, yoruldum...


Ýliþ, iliþiðime saye’nde dinlenmek istiyorum...
















Sosyal Medyada Paylaşın: