Krizantem...

Ellerin,
ellerin diyorum
hani deþifre olmuþ bir nehrin yüzüydü,




kirli sakalýydý sanki eðreti duran daðlarýn
ve meziyetini yüklenmiþ düþlerin gecesinde
bir tüldü mevsimlik obalara kucak açan çadýrýn


krizantem çiçeði nedir bilirimsin sen...
hani her kasým gözlerindeki zemheri mevsimlerde çürüttüðün


gizliydi ebem kuþaðý serin sularýn kilinde
gün aðarýnca tepelerin ardýna kaçardý ay utancýndan
yoldaþlarýn kalbi olurdu göðe asýlan dilekler


bir baþkadýr akþamlar o nazendenin çayýnda...


ateþin isinde acýmsý ezgidir imbiklenen yüreði
kimine hasrettir yol, kimine revandýr bu daðlarda
rüzgarýn iliþir ruhu, uðultusu, kartallarýn kanadýnda
türkü ziyafetidir bu dað kar, boran yamacýnda
karanlýðýn kalbinde doðar gün, gece þafaða solar


ve yolcular hanlar, hancýlar döngülenir yine
yeniden bu görselde...











Sosyal Medyada Paylaşın: