Morrigan...

Üstü açýlmýþ bir dünya.. üþüyorum...


dolaþýyor benliðim soðuk iklimlerin teninde
ellerim, öylece duruyor
solmuþ bir takvimin yüzünde
ve hayat süslü bir hýzmanýn gergefinde asýlý
içimin külleri, durmadan yanan bir gülümseme iþte

yetiþemiyorum zamana,
tarihin atlasýndan çok uzaða akýyor her salise
ve bir ezginin nakaratýnda savrulan,
yaþamýn rengini dokuyorum
eðreti duran her kareyi ilikleyip,
kara kaplý kitabýn ön sözüne iliþtiriyorum
tüm sorularý asýyorum cevabý olmayan
sýrlarýn gizinde

lehçesi ki kayýp bir kent ...

ellerim, kurumuþ bir nehrin kollarýna dolanýyor
ve titriyor içimdeki ayaz sancýsý kýþ
bin aðýt oluyor yakarýþlarým bin aðýt
içli bir sesin intiharý bu, görüyorum
asi hendeklerin çapraz ateþinde
topraða düþüyor kan gülleri

ve tekmeliyorum kalbimin duvarlarýný..

tüm yaþanmýþlýklarý zincirleyip katlediyorum nefsin girdabýný
bir bir kefenliyorum cürmün sayfalarýný
geç kalýnmýþ döngünün,
geriye gelmeyen zamanýn,
tükenen yaþlarýn canýný okuyor
ve olmayan pencereleri zihnimde açýyorum

bir ihtimal dahilinde
kendimden gitmek istiyorum...


ah dizleri üzerine çökmüþ hallerim, takatsizim
kanat vurup canýma, son nefeslik bir ömürle
sana, sana gelmeliyim Tanrým
beni kollarýnda uyutmalýsýn...
~°~
~°~
~°~





Sosyal Medyada Paylaşın: