Gün batarken denizin kýyýsýnda, Rüzgarýn hafif esintisiyle, Veda busesi düþer dudaklarýma, Sonsuzluða açýlan bir pencere gibi.
Gözlerindeki ýþýltý, yýldýzlara kavuþur, Sesin dalgalarla dans eder, uzaklara doðru, Bu veda busesi gönlümde derin bir iz býrakýr, Hatýralarla dolu ve unutulmaz anýlar.
Her bir kelime, duygularý anlatýr sessizce, Bir ömre sýðdýrýlmýþ sevgi ve özlemler, Gelir geçer zaman, fark edilmez artýk mevsimler, Seninle olan her aný ölümsüzleþtirir, adýný anarken yansýyan tebessümler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.