Aşk umut ektirip ayrılık biçtirir

Ben onu kimselere tarif edemeyecek kadar çok sevdim...
Kimselere anlatamayacak kadar kýskandým...

Ben onu özlediðimi söyleyemecek kadar çekindim...
Merak ettiðimi bilmesin diye çýrpýndým...

Yokluðunda nasýl daðýldýðýmý görmesin diye,
Paramparça kalbimi sessizce topladým yerden.
Ona hissettirmeden,
Unutmaya çalýþtým gidiþini.
Umursamaz bir eda takýndým yüzüme...
Geliþi güzel karaladým mektuplarý.
Içimdeki hüznü, bahtýmdan daha siyah matemimi bilmesin diye güldüm...
Havadan sudan bahsettim...

Onu düþündüm.
Onunla uyandým.
Ona üþüdüm.
Onunla yandým.

Ben; onu, ondan habersiz seyrettim.
Seyrettim gözlerini.
Gözlerinin içindeki dünyayý sevdim...
Sevdim ellerini...
Parmaklarýný tek tek öptüm.
Yüzünün her noktasýný ezberledim.
Þakaklarýna inen damarlarýný,
Damarlarda dolaþan kaný,
O kanda hayat bulan "can’ý" sevdim...

Tenini sevdim.
Hiç dokunmadan sevdim.
Nefesini kokladým,
Sustum...
Sustummm!
Yorgun umutlarýma adsýz þiirler yazdým.
Kederimi gizledim her satýrýna.
Kömür karasý gözlerimi sakladým ondan,

Kýrýldým... tökezledim...
incindim...paramparça oldum... daðýldým.
Ayný þarkýda ciðerim yeniden delindi.
Yeniden vuruldum umudumun tam ortasýndan.
Sonra kalbime þifa diye,
Sarýldým resmine...
En karanlýk gecelerde, sinemde uyuttum.
Ne düþündüðümü bilmeden.
Kitaplar okudum.
Filmler izledim.
Bazý güldüm...bazý aðladým...
Günlerce ýslandým gecenin karanlýðýnda...
Kavruldum gönül yangýnlarýnda.
Yine de unutmadým...
Yine de sevdim...
Ýþte ben böyle sevdim kurban olduðum...
Þimdi söyle bana, nasýl unuturum ben O’nu...

..."AÞK" u m u t e k t i r i p a y r ý l ý k b i ç t i r i r...



Sosyal Medyada Paylaşın: