söyleþim.
kumlarla oynayan bir çocuðun okyanus gözlerine sarmaþýk
keþfedilmeyi bekleyen iç’sel bir noktanýn kalbidir bu
kendi kýyýsýnýn libasýna tutulu bir aþýk
bir ýþýðýn ruhuna y’oldaþ
bir damlanýn gövdesinde ikiye katladý kendini
suya götürdü, suya batýrdý
susuz getirdi beni
aþk eyledi
biliyorum seninde gidecek baþka bir yerin yok
bir ömür kendini sevmelere tüketen zamaným
durup durup bir s’öze sonsuz anlam yükledin
fersah fersah göðümde açan yalnýzlýðým
biliyorsun mevzu çok derin
gönlümde.
hadi topraðý arala
seril gölgeme
daðýl.
yaþayaŋkelime