Sessizliðe malum Sabaha çýkmaz sokaklarým Aðzýndan düþürmüyor o selasýný Düþtü Kýrýlan bir sözcük battý Az önce iki dað ardýndan
Geceyi serdi, siyahtan bir çarþaf Sallýyorum, salýncak etmiþim Ortasýnda çocukluðum gömü misali Bir kýymýk var üstünde, beyazdan hallice Bir saða bir sola, uyur kendince evvel zamaný
Gündüzler doðar, sancýlý Bir avazda olmaz bazý sabahlar El elden üstündür der omuzlarým
Omzum aðýr baþým terazinin tam ortasý Dost baþý, düþman ayaðý bir vücud Topal gezer bir ihtiyar sapaklý yollarda Bir göz diðerini görmez ki Bilsin insan kendini
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nesibe Kuzu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.