ŞİRİN
Þirin’e rastladým gönül daðýnda
O güzellere has nazý kalmamýþ.
Sorma dedi. Ferhat yoktu yanýnda
Karþýma çýkacak yüzü kalmamýþ...
Yâr yoluna baka baka yorulmuþ
Yaþlandýkça kâhýr çekmek zor olmuþ
Ferhat’ým kendine baþka yâr bulmuþ
Gönlünde vefânýn izi kalmamýþ...
Nerde bir bakýþa ömür veren yâr
Nerde her zorluða göðüs geren yâr
Gözünü kýrpmadan nâr’a giren yâr
Þirin’e diyecek sözü kalmamýþ...
Þu dünya sarsýlýp kopsa yerinden
Sanýrdým ki Ferhat geçmez yârinden
Söküp atmýþ Þirin’i yüreðinden
Sönmüþ âþk ateþi közü kalmamýþ...
Sararýp soldurmuþ zaman yüzünü
Sildi, arkasýný dönüp gözünü
De ki: Þirin almýþ kefen bezini
Gayrý bu dünyada gözü kalmamýþ...
De Hicranî’m Þirin nasýl dayana
Sevdamýzý kurban verdim zamana
Öyle bir baktý ki son defa bana
Ýçinde en ufak sýzý kalmamýþ...
26/7/2023 (Hicranî)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.