Ruhu Yaralılar

Çekincelerimi besleyen kaygý zehriydi
Gittiðim yoldan beni döndüren
sýrtýmda kocaman bir izle
terk ettiðim bu þehirdi

Taze bir gül gördünüz mü siz hiç
Kupkuru bir çöl sýcaðýnda açmayý unutan
Nedir bu insanlýðýn derdi diye
Geceler boyu aðlayýp sýzlayan?

Ruhu yaralýlarýn gezindiði caddelere,
Tek sermayesi, Allah’a sýðýnmak olanlara
Koþtum,
sabahlara kadar dizlerimin üzerinde oturdum

Elimde ne varsa fena alemine savurdum
ve sustum
Susmayý öðrendim, kendimde konuþan bana, edebi öðütledim

Taze bir gül gördünüz mü siz hiç
Kupkuru bir çöl sýcaðýnda açmayý unutan
Nedir bu insanlýðýn derdi diye
Geceler boyu aðlayýp sýzlayan

Yola ilk çýktýðým gibi deðilim
Hüzünlü bir gemiden düþtüm
Yalnýzlarýn okyanusunda çýrpýnýrken
ellerimden tutan, Bir’e tutundum

Taze bir gül gördünüz mü siz hiç
Kupkuru bir çöl sýcaðýnda açmayý unutan
Nedir bu insanlýðýn derdi diye
Geceler boyu aðlayýp sýzlayan?..





Sosyal Medyada Paylaşın: