Seni Aruz gibi sevmeliyim aslýnda, Hece de olur... Seni sevmelerden alamayýp kendimi Avuçlarýnda yanmalýyým usul usul!.
Þiir kanatýr biliyorsun: Seni cümle alem istiyorken Benim olduðunu bilmek var ya; Ýþte yine sarhoþum!
Bak, zülüflerine yazdým bu þiiri.; Tel tel düþüyorlar aklýma... Kimse gelip kaldýrmasýn istiyorum. Orada durup salýnsýnlar rüzgarla, Ayaza vurup uyansýnlar baharla... Seni Þevval gibi sevmeliyim aslýnda, Olmadý dönmeliyim Aruza, Yine olmadý kendime, Daha olmadý sana...
Seni þiir diye yazýp, Sonsuzluðun kollarýna býraktým kadýným. Gelip alacaklarda var, Dönüp arkasýný gidecekler de!.