Gülüşünü Gözyaşı Geçe

Beklediðimi bildiðin o pencereden Sadece bir an gözümü ayýrdýðým da Sanki bir ömür kadar uzakta idin!

Bütün tebessümlerin içini boþaltarak Sana sadece acý dolu bir gülüþ býraktým. Ýstemeyerek uzatýp aldýðýnda, Keder damla damla düþtü topraða.

Ayrýlýk iþte bu kadar can yakýcý idi!

Herkes ýþkýn verecek yer ararken o toprakta, Sen köþe bucak saklanýyordun yaðmurdan, Öyle ya, bir daha hangi yüzle "iþte ben geldim" diyebilecektin o haneye!

Sana son bir þiir býrakýyorum, iyi oku, O vakit gitmek ne demekmiþ anlayacaksýn!

Gitmek;
Kalbin aðrýrken yüz sürmektir yüzüne,
Ellerinde nasýr tutmuþken zaman,
Bilmektir, gitmek bir mevsimdir aslýnda!
Aylardan keder,
Günlerden veda,
Saati sorsak; gülüþünü gözyaþý geçiyordur!

Gitmek,
Deðildir her babayiðidin harcý,
Her kalbin ihtiyacý...
Gitmek, senin dilinde bir dua,
Benimkinde bir bedduadýr!

Eþkýyalar basarken gönül daðýný,"
"Yettim" diyen o aslandým ben!
Sen masum ve mazbuttun,
Ben aþýk ve abdaldým...
Anladým;
Ne ülkem ülken idi,
Ne ülküm ülkündü aslýnda!

Talân Ayþe Kanca

16/03/2023
Sosyal Medyada Paylaşın: