HER İNSANIN BİR HİKAYESİ VARDIR, AZİZİM...
Her insanýn bir hikâyesi vardýr
Ama her hikâye tek insandan ibaret deðildir…
Yüreðin mafyasý üzünç dolu ömrün neþrinde fýsýldar
Kalem, aþk diye diye yarýlar da hayatý
Ne de olsa aþksýz yarým adadýr insan, meali þiir
Kokan her dürtü ve ölüm güdüsü ile serilir topraða…
Bir günü daha devirdim, azizim:
Azat edilesi bir mevsimde biçtiðim duygularla ördüm
Ben bu afaki yüreði.
Azýmsanansam da azýmsamadýðým insan ve sevgi iklimi
O en muteber duygu ki
Bir fýsýltýnýn ansýzýn nidalara dönüþtüðü…
Sözcükler efsunludur, azizim:
Sahi, sen bizim oralardan hiç geçtin mi?
Geçimsiz addedilir ruhum gel gör ki:
Mevzu bahis aþksa eðer aþina bir seste
Aþikâr aþkýn güneþinde eriyendir kelimeleri.
Sevgi biçtiðim þiir içtiðim
Bir yanýlgý ötesi hem hemhal olduðum
Bir yenilgi sonrasý kendime düþman kesildiðim
Her renk her insan her iklim
Eþleþendir yüreðim
Sarýp sarmaladýðým bir bohça
Ötesi yok iþte:
En iþveli derya
Lakin kum misali daðýlan
Tuz misali aþk olmadan yoktur anlamý hayatýn
Bir kâþif ise âþýk
Debdebeli de bir maþuk
Makul olaný arama
Muktedir olanla eþleþ
Muzip bir týnýsý varsa eðer ki yaþamýn
Elbet aþkýn kat izinde saklý
Kat çýktýkça hüzne
Özleme bandýðým
Kýtlýktan çýkmýþçasýna da sevip efkârlandýðým
Bir huzmede göz süzen en ýlýman iklimim, azizim
Sözüm de sitemim de kendime
Kimliðimi kaybettiðim o ilk gün
Kayýp ilaný verdiðim bir yürek dokunulmazlýðýn
Titrinde
Titreyen ellerim týrnaklarýmý geçirdiðim
Ne çok evre
Mýhlanýp da kaldýðým bir izlekte
Saklý feryadým
Ama sessiz ama derinden
Ve fakat aþkýn ibaresi iken
Dinmek bilmeyen o özlem
Zanlar bizler için
Zamlý tarifesi sevginin
Ziyan ettiðimde koca ömür
Telafisi yok elbet gidip de geri dönmeyenin
Bir baþýma kaldýðým o lahza
Efkârý dinmeyen bir alametifarika
Endamý mý sevginin yoksa bir fýsýltý mý
Yüreðin teklediði günbegün
Endamlý bir vaveyla
Yüzü suyu hürmetine aþkýn
Varsýn ruhum da çýksýn ýskartaya
Hazan ve hüzün ve devrik ömrüm, azizim
El aman demeden geçiþ hakký tanýdýðým
Kâh z/afiyet kâh selamet
Özümle güzüm
Gözümle közüm
Ahvali kayýp mýsralar
Þiirlerse býçkýn
Þivesi ölgün bir günde demir aldýðým
Dert aldýðým
Yaþ aldýðým
Yas aldýðým
Yankýsý duyulur ta nereden
Bir tebessüm
Bir terennüm
Güftesi varsýn olsun ölüm
Nemalandýðým þu s/onsuzluk denen âlem
Üstüne ant içtiðim
Ardýç kuþu göðün
Anka’sý dünün
Yarýnlar ve kalan yarým
Aþkýn tümlediði bir isyan addedilmesin asla þiir
Kalem nasýl ki asam
Asi/l bir rüzgârdan ötesi deðilim
Ölümlü bir nazire
Ölümsüz bir kýble
Ölümüne sevdiðim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.