HABERİN YOKTU
Sabahýn içinde düþtüm geceye.
Zihnim karýþýrken haberin yoktu.
Umudumu çalan her neticeye,
Tek tek ulaþýrken haberin yoktu.
Bir zerrecik olsun tatmadan þifa,
Üstüne acýlar geldi her defa.
Sayende yýllarca sürmeden sefa,
Derde bulaþýrken haberin yoktu.
Yaþadým dünyada eþsiz azapla.
Boþa geçen ömrü gel de hesapla!..
Beni benden eden her ýstýrapla,
Hýzla yarýþýrken haberin yoktu.
Bir nehir misali bak durulmadan,
Çocukça aðladým susturulmadan.
Hayal aleminde hiç yorulmadan,
Ruhum dolaþýrken haberin yoktu.
Yüreðimden gelen tatlý bir sesle,
Kime dost diyeyim eski hevesle?
Ýnadýmdan beni üzen herkesle,
Zorla barýþýrken haberin yoktu.
Israrýn var mý ki tutar bir dalý?
Düþündüm beklemek daha faydalý.
Hem uzakta oldum hem de sevdalý.
Sana alýþýrken haberin yoktu.
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.