birbirine kavuþan bir ölüm ve yaþam damlasýnda
sevgiliden geldik sevmeye sevgili bütün varlýðýmýz
bir damla hüzn ruhun açmýþ seslenir bir rengi eflatuna
biliyor musun sözlerin hakikatý sabittir insanýn vadesine
söz sabit deðildir yazýlý kâinata yazgýsý vardýr daima
her nefes yeniden yenilenir.
o ruhta tenin
o besmele içinde
ebedi bir sýr
nabýzda her þey bir oluþ halinde akýþa sevdalý
dünya derin bir uykuluk rüya içinde rüya
hiçbir ruh yok olmaz kendini yaþar durur
baþka aleme giden onu yok oldu sanýr
bil ki yeniden
hakikat deryasýna
dalýþ halinde
bir özlemi þems aþk ay ýþýðý düþerken kalemim gölgesine
o ruhun kâlbi açýlýp geliþtikçe aklýn ufkumu geniþletir
o’nûrun ýþýðýn gölgesi var mýdýr ki yazarsýn
o sâfi berrak suyun gölgesi hani nerede
iner bir râhmet
bir vakt-i mübareke
rûha inþirah
ölçeði zaman olan bir dünyada
ölçüsü kader olan insanýn kâlbine bir feyz akar
ebedî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.