Küskünüm bu gün

Hiç kimse kalemime dokunmasýn.
Zira yaralýyým ben bu gün.
Telefonum bir an bile çalmasýn.
Her deme karalýyým ben bu gün.

Ýçip bir an sarhoþ olmadým.
Hiç bir dostuma bilki kýrýlmadým.
Ýnanki kafayý’da bir hayli bulmadým.
Herkese aralýyým ben bu gün.

Çok aðladým gözlerim kan doldu.
Unutuldum diye moralim çok bozuldu.
Bilmiyorum bana bu aralar bir hal oldu.
Her güne buruluyum ben bu gün.

Ýçim dýþýma sýðmýyor inan.
Korkuyorum herkesten kaçýyorum her an.
Olmýyor yapamýyorum hiç bir zaman.
Renklere bile kýrgýným ben bu gün.

Ýklimler karýþtý ateþ vurdu baþa.
Eremedim ne yaz nede kýþa.
Cehennem sýcaðýnda baþ baþa.
Öylesine sýralýyým’ki ben bu gün.

Yazdýkca dökülüyor satýrlar.
Artýk kalmadý ben’de eski hatýrlar.
Bir bile bilsen koptu o türler.
Bilmece gibi dökülüyorum ben bu gün.
Yazan/samsunlu garip yolcu🥀












Sosyal Medyada Paylaşın: