Yanlızım anam
Yaz ayýnda üþürmü insan.
Çok üþüyorum ben anam.
Buz baðlanmýþ yüreðimde.
Çözemiyorum ben anam.
Umutlarýmý kaptýrdým.
Hayallerimi çarptýrdým.
Soðuklara döktürdüm.
Çok üþüyorum ben anam.
Uyusam üstümü örtenim olmaz.
Ayaz vurur gönlüme kimse dokunmaz.
Virane yüreðimde bilinmedik bir çýkmaz.
Ýþin içinden çýkamýyorum ben anam.
Aðlasam göz yaþýmý silen yok.
Her gün sýrtýma yük koyan çok.
Çok dertliyim ama duyan yok.
Issýz bir limanda kaldým ben anam.
Geceleri gözüme uyku girmiyor.
Yaþadýklarým bir an aklýmdan çýkmýyor.
Bir sevdiðim vardý oda yüzüme bakmýyor.
Susuz çöllerde kaldým ben anam.
Dört duvar arasý buðulu gözler.
Bir bilsen bu yürek nasýl nasýl sýzlar.
Ana yok baba yok kalmadý izler.
Her þeye hasret düþtüm ben anam.
Sokaklar karanlýk lambalar yanmaz.
Iþýklar sönmüþ aydýnlýk vurmaz.
Cebim’de dersen metelik olmaz.
Ýyiliðimin bedelini aðýr ödedim ben anam.
Yazan/samsunlu garip yolcu🥀
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.