GÜL DE AĞLAR
Harelerinden ne kadar kaçýlýr bu yolun
Bitmez ki sürükleniþ, kiminde öze de zarar
Açmayasýn kabuk tutmuþ yaralarý, olur sonun
Baðlanmak kabilinden o, istiyor ince bir ayar.
Bülbül ister elbette bir baðda biteviye ötüþmek
Destursuz girilen baðýn sahibi vermez ki ikrar
Neye yarar bin bir çile içinde ölümüne didiþmek
Kýrýlýr da gönlün teli, böylesi sevgiler hep zarar.
Ne omuzlar dik durabilir duyduðunda acý sözü
Ne de gözde pýrýltý kalýr, söner elbet ateþi, közü
Vur kendini ki ýssýzlýðýn dibine dibine, sana budur yâr
Bir sevda ki tarifi imkansýz, kanar biteviye kanar.
Kibrine meftun olanda cennet kokmaz, tuzaktýr
Önceliklerin içinde yoksan, o gülüþler de yalandýr
Türlü hengâmelerdeki ortaklýk gelse de anýlardan
Gülüþlerin, gülmenin öznesi güller, o dahi kanayandýr.
Alýr aklýný baþýndan, ne zaman tanýrsýn ne de mekân
Eklenir yýllar birbirine aynadaki yüz de yalan
Bir kara yýlan gibidir sevda, onsuz yaþanmaz heyecan
Zehrine yoktur tabipte ilâç, sonunda olursun talan.
Ne diyelim ki aciz gönle, yine de sevmeyedir rota
Her þafakla doðmaklý güneþ, heyecan katacak ona
Belki adýmýz da unutulacak, iki satýr yazý kalýr hareli
Bükülür gülün mahzunca boynu, o da bülbüle sitemli.
Aðlasýn saz, yansýn udum, bin hevesle yaþar umudum
Gerçekleri çoktan gördüm, gecelerimdir tek dostum
Bir adým gelene koþmak, sýrta samimice dokunmak
Kýsmetse bu uðurda ömrü, güle gülsün diye sunmak
Hayal etmek geleceði, belki anlayana çýkacak yolum.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.