KIYAMET
Nereye baktýmsa güzele bir öykünme var
Bizim þiarýmýz da odur, kötüye galebe çalar
Ve sen çekik gözlü, etme bana ahu zar
Yeter ki dilin acýsý batmasýn, ezadýr bana yar.
Meclisi kurulsun dersen tam da ordayým
Yaþýma aldanma sakýn on sekizlik ruhtayým
Emektar sen ki, yýllardýr ben yanýndayým
Yeter ki gözün alev saçmasýn yüze yar.
Gün dönüyor ve gelen yine akþamdýr
Bugün güldün ya gönlüm hoþtur, þahlanandýr
Hoþ sohbetin ömre doyumsuz bir tattýr
Yeter ki gönül koyma, kýrma kalbimi yar.
Büyüyenler gelince sýrasý uçacak belli
Herbirisi en halisinden bizim gibi emekçi
Kurduðun sofralar neden bu denli lezzetli
Yeter ki nazar deðmesin, ölümdür bu bana yar.
Ýstemem omzum sývaslanmasýn, dur orada
Seninle yeþerecek bu çölde daha çok vaha
Yüklenmedik mi yýllardýr biz bir büyük dava
Yeter ki sen hep varol, yokluðun kýyamettir yar.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.