Dünyanýn en þanslý makasý oluyor o makas o bardak o pamuk þeker Dünyanýn en þanslýsý o buðulu camlar o küpeler
Ben senin gözlerini Cemal Süreya’nýn bir þiirine benzetiyorum adý dilimin ucunda ama çýkaramýyorum
Yürüyüþe çýkýyoruz ya hani bazen biliyorum içindeki çocuk da yanýmýzda yürüyor Seksek oynuyor kaldýrýmlarda gözlerinden belli oluyor Camýn birine taþ atýp kaçacak diye telaþlanýyorum bazen Allah’tan taþý suda sektirmeyi seviyor Kuþlara ihbar ediyor pusudaki kedileri Rüzgar tam öpecekken saçlarýný topuz yapýyor
Dünyanýn en mutlu kaldýrýmlarý oluyor o kaldýrýmlar o deniz kenarý o kuþlar o rüzgar -bazen mahsusçuktan küsmüþ gibi yapýyor rüzgar ama çok çabuk pes ediyor ne yapsýn serde sevmek var-
Ben teninin rengini bir çiçeðin gülüþüne benzetiyorum adý dilimin ucunda ama çýkaramýyorum
Bazen olmadýk zamanlarda aklýna bir þey geliyor Hüzünlü oluyor kimi kimi müjdeli haber gamzelerinden belli oluyor Birden duaya baþlýyor dilin ama kýsýk sesini giydiriyorsun cümlelerine duymamamýz için
Dünyanýn en þanssýzý oluyoruz o vakit ayaðýndaki pofuduk terlik dört bir yanýmýzdaki duvarlar Dünyanýn en þanssýzý kitap ayracýn ve tekli koltuðun ve ben ve her sabah günaydýn dediðin aynalar
Özgür SARAÇ / Râzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Râzı. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.