Bu þiiri okurken sen... Çook uzaklarda Olacaðým ben... Sesini duymayacaðým artýk Ne akþam yýldýzý olacak Yollarýmý bekleyen... Ne sabahyýldýzým Arýnmýþ günahlarýndan ; Yiteceðim belkide Kör karanlýklý gecelerde...
Bu þiiri okurken sen... Beyaz papatyalar Takacaðým tek tek Baþak sarýsý saçlarýma Gülüþüm Gelincik açýmý özlemi Kýrmýzý ateþli dudaklarým Sensiz alevli... Yangýn mahþeri...
Bu þiiri okurken sen... Bulutlar inecek yüzüme Aðlamsý göz pýnarlarým Kirpiklerim Kilitli biribirlerine. Geceleri sokaklarý Arþýnlayacaðým Aylak ayaklarýmla... Duygularým sarýlmalý Hiç içmediðim Sigaramýn dumanýna...
Bu þiiri okurken sen... Bu þiiri dinlerken ben... Bu þiir olacaðýz ; HEPÝMÝZ... CÜMLE ALEM.......
LEMAN GÜRCANOK ( aÐVA )
05 / 09 / 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
LEMANCA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.